فرزندان شما

فرزندان شما به حقیقت فرزندان شما نیستند ،آنها دختران وپسران زندگی اند در سودای خویش آنها از کوچه وجود شما می گذرند اما از شما نیستند و اگر چه به شما تعلق ندارند.

عشق خود را به آنها نثار کنید،اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید ،زیرا آنها را نیز برای خود اندیشه ای دیگر است.

جسم آنها را در خانه ی خود مسکن دهید اما روح آنها را آزاد گذارید زیرا روح آنها درخانه ی (فردا) زیست خواهد کرد که شما حتی در رویا نمی توانید بدیدار آن بروید.

ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید ،بکوشید آنان را مانند خود بار بیاورید زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با دیروز درنگ نخواهد کرد.

شما کمانی هستید که از چله آن فرزندانتان همچون تیرهای دار به آینده پرتاب می شوند،بگذارید فشار این خم شدن با شادمانی همراه باشد زیرا کماندار چنان که تیرهای پرشتاب را

دوست دارد ثبات و استحکام کمان نیز برای او عزیز است.

جبران خلیل جبران