ترس از یک رابطه
وقتی میشنویم یک زوج از هم جدا شدهاند، اولین علتی که به ذهنمان خطور
میکند این است که با هم تفاهم نداشتهاند یا تربیت متفاوت و اختلاف فرهنگی
باعث ایجاد این جدایی شده است و کمتر کسی به این نکته توجه میکند که
استرس زیاد هم میتواند باعث ازهم پاشیدن رابطهها شود. درواقع هرچه میزان
استرس زندگی بیشتر باشد، آمادگی برای دعوا و نزاع و نارضایتی از زندگی
زناشویی بیشتر میشود.
به گفته
یک روانشناس، استرس زیاد چه به خاطر مسائل کاری و مشکلات خانوادگی و چه به
علت خستگی، نداشتن تناسب اندام، ترس از ناتوانی جنسی،
رابطه دردناک، هراس از بارداری و ترس از برقراری روابط زناشویی بخصوص در
اوایل ازدواج باشد، میتواند مانند یک دوش آب سرد آتش شور جنسی را خاموش
کند. این استرس میتواند در هر سنی و برای هر دو جنس اتفاق بیفتد، ولی اغلب
ابتدای ازدواج و در دوران بارداری و یائسگی زنان و در دوران سالمندی مردان
شایعتر است.امروزه
ثابت شده اختلالات اضطرابی با تشدید بسیاری از بیماریها ازجمله
بیماریهای قلبی، دیابت، پرفشاری خون، اختلالات گوارشی و روحی میتواند
عملکرد جنسی زن و مرد را مختل کند و باعث زودانزالی، ناتوانی و بیمیلی
جنسی در مردان و کاهش برانگیختگی و نرسیدن به ارگاسم در زنان شود و میتوان
گفت استرس و اختلالهای جنسی
روی یکدیگر اثر متقابل دارند. یعنی استرس ممکن است به بروز مشکلات جنسی
در فرد بینجامد یا برعکس مشکلات جنسی بهعنوان یک عامل استرسزا بر زندگی
فرد سایه بیفکند.
اما باید این حقیقت را پذیرفت که پاسخ افراد به
تغییرات زندگی متفاوت است و حتی یک استرس یا مشکل کوچک هم میتواند فرد را
از چند ساعت تا چند روز درگیر کند و انگیزه و انرژی بدن را برای داشتن یک
رابطه زناشویی مطلوب تقلیل دهد.
تجربه ناموفق رابطه را سرد میکنداسترس
در روابط عاطفی و زناشویی میتواند باعث شود همسران به جای ارائه
رویکردهای ارتباطی ـ عاطفی از رویکردهای ارتباطی ـ اجتنابی استفاده کنند.
کبری
ایماننژاد، کارشناس ارشد روانشناسی در اینباره میگوید: استرس و نگرانی
یکی از زوجین یا هر دوی آنها باعث میشود رابطه زناشویی موفقیتآمیز و
لذتبخشی را تجربه نکنند و به جای تمرکز بر لذت بردن از رابطه، ذهنشان درگیر
نگرانیها و استرسها باشد. تکرار چنین تجربهای در روابط جنسی ممکن است
اضطرابهای شدیدی در همسران پدید آورد و باعث شود یکی از طرفین به دلیل
اضطراب و تجربههای ناموفق گذشته از همسرش دوری کرده و به دلایل غیرمنطقی
مانند خستگی، بیمیلی، نداشتن زمان کافی یا مشغلههای دیگر از برقراری این
ارتباط خودداری کند. با ادامه این نگرش به آرامی افکار منفی در ذهن زوجین
شکل میگیرد و روابط زناشویی خود را شکست خورده قلمداد کرده و حالا دیگر
دو طرف از انجام روابط خودداری میکنند که تبعات آن ناسازگاری و نارضایتی
از زندگی زناشویی و در نهایت جدایی و متارکه خواهد بود.این روانشناس تصریح
میکند: معمولا همسران در بسیاری از موارد به اشتباه، علت نداشتن رابطه
زناشویی را بروز مشکلات جنسی عنوان میکنند، حال آنکه استرس و مشکلات
ارتباطی بین فردی دلیل اصلی نداشتن این ارتباط است.
استرس را به حال خود رها نکنیدبه
گفته ایماننژاد، گاهی هم زوج به دلیل علاقهای که به یکدیگر دارند،
اجتناب از برقراری رابطه را راهحلی مطمئن برای کاهش بحثها و نگرانیهای
خود در نظر میگیرند و همه توجه و تمرکزشان را بر مسائل دیگر زندگی مانند
روابط دوستانه و بین فردی، مسائل کاری و... معطوف کرده و عملا از پرداختن
به روابط زناشویی پرهیز میکنند. غافل از اینکه استرس و اضطرابی که
اینگونه سرکوب میشود تاثیرهای مخربی بر عواطف و هیجانهای بین فردی
میگذارد و مشکل را حادتر میکند که در این شرایط زوجین باید بلافاصله به
افراد متخصص مراجعه کنند تا با بررسی و ارزیابی دقیق روابط بین فردی، علل
مشکلات زناشویی شناسایی و در نهایت با ارائه درمانها و آموزشها مشکل حل
شود.
وقت بگذارید، وقتایماننژاد
به علت دیگر بروز استرس و اضطراب در روابط زناشویی میپردازد و میگوید:
بسیاری از زوجین به دلیل اینکه در طول رابطه جنسی درک نمیشوند یا ترس از
ارضا نشدن یا عدم ارضای طرف مقابل دارند یا اصول و روشهای رابطه جنسی را
نمیدانند، دچار اضطراب شده و همین باعث اختلالات جنسی در مرد یا زن
میشود.
البته تحقیقات نشان داده است استرس الزاما موجب کاهش میل
جنسی نمیشود و درجه آن در زنان و مردان متفاوت است. بهطور مثال مردان
بهتر از زنان میتوانند بر استرس خود غلبه کنند، ولی زنان در شرایطی که
خسته و مضطرب هستند یا آرزوها و تمایلات مختلفشان برآورده نشده است، از نظر
جنسی ضعیف میشوند که به توصیه مشاوران سلامت جنسی، مردان باید قبل از
برقراری رابطه از نظر عاطفی وقت لازم را برای رفع تنش و آمادگی روحی همسر
به کار گیرند. چراکه اگر یکی از زوجین در زمان برقراری روابط دچار استرس،
فشار و هیجانات منفی باشد هیچ یک از طرفین احساس رضایت نخواهند داشت.
استرس در برقراری اولین رابطهاما
مشکل شایعتری که اغلب زوجین ابتدای زندگی مشترک خود با آن دست و پنجه نرم
میکنند، برقراری روابط زناشویی برای اولینبار است که میتواند بسیار
استرسزا باشد، بویژه اگر زوج یا زوجه آگاهی چندانی از چگونگی برقراری این
روابط نداشته و به میزان کافی آموزش ندیده باشد. به گفته ایماننژاد، روابط
جنسی اولیه زن و مرد اگر بخوبی انجام شود در استقبال زوجین برای برقراری
مجدد این روابط و در نتیجه داشتن زندگی جنسی رضایت بخش نقش بسزایی دارد.
او
بیان میکند: تجربه جنسی ناموفق و استرسزای اولیه میتواند تا سالها
بدون آنکه دلیل خاص و مشخصی داشته باشد موجب کارکرد بد جنسی زوجین شود.
بنابراین توصیه میشود در طول مشاوره قبل از ازدواج درباره این مساله به
وضوح به زوجین آگاهی داده شود.
یکدیگر را به ناآگاهی متهم نکنیدبه
گفته یک روانپزشک، اگر زوجین به داشتن رابطه زناشویی تمایل دارند باید با
کاهش استرس و فراهم آوردن شرایط محیطی و روانی مناسب برای برقراری رابطه
اقدام کنند و هرگز یکی از طرفین، دیگری را برخلاف میلش وادار به این کار
نکند یا در صورت ناتوانی در برقراری این روابط یکدیگر را متهم به ناآگاهی
نکنند، زیرا چنین رفتاری موجب سردی و استرس در تمایلات جنسی و مشکلات بعدی
میشود. حمایت عاطفی و تلاش برای لذت بردن زن و شوهر از یکدیگر شرط اصلی
موفقیت در تجربههای جنسی اولیه بوده و سایر مهارتها آموختنی است.
اصلیترین اصول شکلگیری یک رابطهآگاهی
از تفاوتهای فردی و سعی در درک و احترام به یکدیگر، اطلاع از کارکرد
اندامهای تناسلی، آگاهی از چگونگی ارتباط کلامی و غیرکلامی رضایتبخش،
تخیل و تمرکز حسی، حداکثر تلاش برای آمادگی دو طرف، چگونگی شکلگیری میل
جنسی و به ارگاسم رسیدن، تلاش برای لذت بردن، داشتن حداقل میل جنسی برای
برقراری رابطه، داشتن مهارتهای عاطفی لازم، امتحان شرایط مختلف و متنوع
برای برقراری رابطه مورد نظر و انتخاب مکان و زمان متفاوت از اصلیترین
اصول شکلگیری یک رابطه مطلوب است. اما به توصیه روانشناسان برای داشتن یک
رابطه سالم، ابتدا باید رابطه عاطفی را بهبود بخشید تا احساس خجالت و
غریبی، رابطهای مصنوعی و اجباری به ارمغان نیاورد. همچنین لازم است بدانید
صرفا عشق و علاقه برای داشتن میل جنسی کافی نیست و زن و مرد باید نسبت به
یکدیگر جذابیت جنسی نیز داشته باشند که این جذابیت با کسب مهارتهای عاطفی
و جنسی و گفتوگو و به تفاهم رسیدن در نیازها و خواستههای معقول یکدیگر
ایجاد میشود.
استرسی که جنون جنسی میآوردبد
نیست بدانید گاهی استرس یک عامل برانگیزنده و تشدیدکننده رابطه جنسی به
شمار میرود و به نوعی در ذهن و تخیل فرد به طور دائم میماند، یعنی فرد از
طریق تکرار مداوم این روابط آلام عاطفی و عقدههای روانی خود را تسکین
میدهد. اعتیاد به رابطه جنسی در هر دو جنس زن و مرد مشاهده شده است.
درواقع انجام این روابط سبب آزادسازی آدرنالین و اندورفین شده و به فرد
احساس سرخوشی میدهد و بهطور موقت آرام میشود. این افراد گاهی با وجود
همسر برای تخلیه استرس و اضطراب خود به عادات نامناسب جنسی روی میآورند که
خود در بروز اختلالات جنسی و حتی ناباروری بیتاثیر نیست.
چاردیواری