زنان و زایمان زود رس

زایمان زودرس، زایمانی است که معمولا بین هفته 20 تا 37 بارداری اتفاق می افتد.  در زایمان، رحم برای باز شدن سرویکس منقبض می شود که اولین مرحله تولد کودک است. در بارداری کامل این مرحله حداقل تا هفته 37 اتفاق نمی افتد. به زایمان زودرس، زایمان نارس هم گفته می شود.

تولد نوزاد هر چه قدر زودتر اتفاق بیفتد، احتمال بروز مشکلات جدی برای نوزاد بیشتر خواهد بود. این مسئله به علت عدم رشد کامل بسیاری از اعضای بدن کودک، به ویژه قلب و شش ها روی می دهد. 

برای نوزادانی که پیش از هفته 24 متولد می شوند، احتمال زنده ماندن بسیار کم  است و در صورت زنده ماندن معمولا دچار مشکلات مزمن مربوط به سلامت می شوند. این نوزادان ممکن است در تکلم، یادگیری و مهارت های حرکتی هم دچار اشکال شوند.

بارداری دو یا چندقلویی

جدا شدن پیش از موعد جفت از رحم که به این وضعیت "جدا شدن پیش از موعد جفت" گفته می شود

وجود عفونت در واژن یا رحم مادر که باعث شروع فرآیند زایمان می شود

مشکلات مربوط به رحم یا سرویکس مانند فیبروم یا شکل غیرطبیعی رحم

پاره شدن کیسه آب مادر قبل از شروع فشار زایمان

بیماری های لثه

مصرف مواد مخدر مانند کوکائین یا متامفتامین

در اغلب موارد علل زایمان زودرس ناشناخته هستند. زایمان زودرس می تواند به علت مشکلات مرتبط با جنین، مادر و یا هردو آنها روی دهد. معمولا ترکیب عوامل چندگانه، باعث زایمان زودرس می شوند اما از هر 3 زایمان زودرس، علت یکی از آنها ناشناخته است.  در بعضی از مواقع  به علت مشکلات بارداری که برای مادر یا کودک خطرناک هستند، پزشک از دارو یا روش های دیگر برای انجام زایمان زودرس استفاده می کند.

- انقباضات منظم رحمی(۴ بار یا بیشتر در ساعت). گاهی این انقباضات بدون درد می باشد و فقط سفتی و فشردگی در عضلات رحم ایجاد می شود.

- درد های شکمی مانند درد های دوران پریود.

- افزایش و یا تغییر واضح در ترشحات واژینال و یا خونریزی واژینال.

- پارگی کیسه آب و دفع مایع روشن از واژن.

- درد و فشار در قسمت انتهایی کمر.

- تورم ناگهانی و یا شدید در پا، دست و صورت.

- تغییر واضح در حرکت جنین.

- تب، لرز، استفراغ و سر درد شدید.

- گاهی درد معده که به هیچ وجه برطرف نمی شود و گاهی همراه با اسهال می باشد.

در صورت مشاهده یکی از علایم فوق حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

همانطور که پیش تر اشاره شد، اعضای بدن نوزاد نارس به حد کافی رشد نکرده اند که این مسئله می تواند منجر به مشکلات مربوط به سلامتی شود :

نوزادانی که در حدود 32 هفتگی ( کمی بیشتر از 7 ماه ) متولد می شوند، احتمالا قادر به تنفس، تغذیه و تنظیم دمای بدنشان نیستند. اما معمولا بعد از این کودکان برای رشد زمان دارند و بیشتر آنها از بیمارستان مرخص می شوند.

نوزادانی که پیش از 26 هفتگی ( زیر 6 ماه ) متولد می شوند بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات جدی شوند. اگر نوزاد شما با جثه بسیار کوچک یا بیمار متولد شده است، ممکن است مجبور باشید برای درمان او تصمیمات سختی بگیرید.

نوزادان نارسی که به بخش مراقبت های ویژه نوزادان منتقل می شوند، تحت مراقبت های شدید برای جلوگیری از عفونت و یا تغییرات تنفسی و ضربان قلب قرار می گیرند و تا زمانی که قادر به حفظ حرارت بدنشان نشده اند، در تخت های مخصوص گرم نگهداری می شوند.

زنان در معرض خطر بايد تحريکات جنسي را کاهش دهند. از کار سنگين پرهيز کنند و زمان استراحت خود را افزايش دهند. هر 1 تا 2 هفته ويزيت و بررسي هاي روتين بايد انجام شود. اين بررسي ها شامل وزن، فشار خون، مقدار گلوکز و آلبومين ادرار و ارتفاع رحم و همينطور ضربان قلب جنين مي باشند.

اگرمادر به مشکلات طبي مثل فشار خون بالاي حاملگي مبتلا باشد و جنين قادر به زندگي باشد، آنگاه زايمـان انجـام شـده و نـوزاد به دنيـا آورده مي شـود.

بهترین راه برای پیشگیری از زایمان زودرس، شناخت علایم آن است.

گردآوری:بخش زناشویی بیتوته

منابع:

ninisite.com