🌸ملک الشعرا بدرالدین بن عمرجاجرمی🌸
🍃http://www.darkenareto.ir🍃
🍃🌸🍃🌸🍃🌸
🌺🍂🌺🍂
🍃🌸کسی کز کوی دلدارم برآید مرا دیدارش ازجان خوشترآید
وگرخورشید روی اوببینم درآن ساعت شب هجوم سرآید
اگرخورشید رخسارش بتابد زهرجانب چو خورسیصد برآید
وگربادی کند برزلف اوراه ازاو صدسال بوی عنبر آید
زهی آرام جانی کزلطافت اگرخواهی لبت جان پرورآید
یقین دانم که درمیدان عشقت چومن بیچاره عاشق کمترآید
مراازتو به جزپرسش طمع نیست زدستت این قدردانم برآید
بحق دوستی کش دست گیری چو بدرازعشق توازپا درآید
برمه از عنبرنقاب افکنده ای سلسله برآفتاب افکنده ای
همچون چنبرچرخ را خم داده ای زآنکه درزلفین تاب افکنده ای
حوررا زان چهره ازره برده ای خلق را دراضطراب افکنده ای
بی محابا بر سربازارعشق عشقان بی حساب افکنده ای
بدر جاجرمی مسکین را زعشق از خوروآرام وخواب افکنده ای
ملک الشعرائ بدرالدین بن عمرجاجرمی ازشاعران معروف قرن هفتم هجری قمری است.نسب او به جاجرم خراسان می رسد وتولدش درجاجرم اتفاق افتاد تربیت وی درادب وشعرابتدا در خراسان صورت گرفته وسپس به خدمت استاد وقت خود بهائ الدین محمد بن شمس الدین محمد بن جوینی حاکم اصفهان وعراق رفت و از حمایت وی برخوردار گردید وازکرامات این استاد بزرگ مستفید شد و از دیگراساتیدی که از محضر آنها بهره مند شد مجد شیرازی وامامی هروی می باشد وچون تاثیرات شایانی از مجدالدین بن همگرشیرازی کسب نموده بود وی را ازشاگردان مجد شمرده اند وبعلت علاقه ای که بدر به مجد داشت در فقدان ازدست دادن مجد برای اومرثیه ا ی ایراد نمود.درسال 686 هجری قمری اندکی بعد از وفات مجد ،بدرنیز در گذشت .دیوان بدرجاجرمی را نزدیک به چهارهزار بیت تخمین زده اند از مجموع اشعاربدر معلوم می شود که او به تصنع در سخن خویش بسیار متمایل بوده ودراین فن از سر آمد زمان خود بشمار می آمده است.🍃🌸🍃🌸🍃🌸