10 مشکل جنسی در رابطهٔ زناشویی

 در ادامه مطلب می‌توانید بدون تأثیر آن نگرانی‌ها، پاسخ و راهکار برخی از سوالات یا مشکلات احتمالی خود را در این زمینه بخوانید.

مشکلات جنسی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد که به این صورت تعریف می‌شود: هر مسئله جنسی یا عاطفی که مانع شود زن و شوهر به یک رابطه رضایت بخش دوجانبه دست یابند.

شایع‌ترین مشکلات مردان: پروستات، کاهش جریان خون به آلت تناسلی مرد به علت ابتلا به دیابت، بیماریهای قلبی و یا بیماریهای دیگر، آسیب‌های عصبی به نخاع و یا کاهش در هورمون تستوسترون است.

مشکلات جنسی متداول در بین زنان: عدم تمایل جنسی به علت کاهش هورمون استروژن، اختلالات تیروئید (که می‌تواند در بعضی از مردان نیز تأثیر گذار باشد)، درد در هنگام مقاربت به علت مشکلات واژن از جمله کم بودن ترشحات واژن می‌باشد.

در بعضی از زوجین، متخصصین استفاده از برخی دارو‌ها را علت مشکلات جنسی می‌دانند که عبارتند از الکل، نیکوتین، مواد مخدر، برخی از داروهای فشار خون، آنتی هیستامین‌ها و داروهای ضد افسردگی خاص.

مطالعات نشان می‌دهد که ۷۵% از مردان تحت تأثیر انزال زودرس قرار می‌گیرند. از نظر بالینی انزال زودرس به این صورت تعریف می‌شود: آغاز انزال (خروج منی) از آلت تناسلی که قبل از مقاربت یا به سرعت بعد از شروع، معمولاً در عرض کمتر از ۱۵ بار دخول رخ می‌دهد.

هر مرد حداقل یک بار انزال زود رس را در زندگی خود تجربه کرده است. اما برای بعضی از مردان تبدیل به یک مشکل مزمن می‌شود. انزال زود رس می‌تواند به حساسیت بالا، تحریک سیستم عصبی، وسواس فکری – عملی و گاهی اوقات عدم کنترل واکنش بدن نسبت به برانگیختگی جنسی (هیجان) مربوط شود. بی‌توجهی به انزال زودرس اغلب موجب عفونت در غده پروستات می‌شود که یک دوره استفاده از آنتی بیوتیک‌ها این مشکل را حل خواهد کرد.

مشکلات موقتی می‌تواند ناشی از استرس یا استفاده برخی دارو‌ها از قبیل قرص سرماخوردگی باشد. درمان انزال زودرس شامل داروهای ضدافسردگی که باید ۱۲ ساعت قبل از عمل زناشویی خورده شود و استفاده از کاندوم برای کاهش احساس می‌باشد. گاهی اوقات کرم لیدوکائین می‌تواند به کاهش احساس کمک کند اما این کرم بر روی همسر نیز تأثیر می‌گذارد.

نقص عملکرد جنسی در مرد (impotence) عبارت است از ناتوانی در به دست آوردن نعوظ (erection)، عدم توانایی در حفظ نعوظ کافی برای مقاربت و همچنین ناتوانی در انزال به صورت مداوم.

زمانی علت این مشکل را مسائل عاطفی می‌دانستند. اما امروزه پزشکان بیماریهایی همچون فشارخون بالا، نارسایی کلیه، بیماری‌های قلبی زود رس، مشکلات پروستات، افسردگی و علاوه بر این‌ها زیاده روی در مصرف الکل و در بعضی از مردان استعمال سیگار را علل این بیماری می‌دانند. استرس مزمن و برخی از دارو‌ها از قبیل داروهای فشار خون بالا و داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند نقش داشته باشند.

بر خلاف مردان که برای کاهش مقاربت به رویدادهای خاص فیزیولوژیکی نیاز دارند. زنان این گونه محدودیت‌ها را ندارند. شایع‌ترین دلایل ناتوانی جنسی زنان غالباً در مسائل مربوط به تمایل، انگیختگی جنسی و یا بعضی وقت‌ها مقاربت دردناک است. بعضی از زنان ناتوانی در داشتن لذت (اوج لذت جنسی) و تجربه درد را گزارش می‌کنند.

کاهش تمایل از وجود یک رابطه سرد و ضعیف با همسر یا تنش‌های دیگر در زندگی، ایجاد می‌شود. عوامل فیزیکی به کاهش هورمون‌های استروژن و تستوسترون که در زمان یائسگی اتفاق می‌افتد مربوط می‌شود. این عوامل نه تنها تمایل را کاهش می‌دهد، همچنین سبب کاهش ترشحات مهبل می‌شود و در نتیجه تحریک مشکل‌تر و مقاربت دردناک خواهد بود.

بیماریهای خاص مانند اختلال تیروئید یا افسردگی نیز می‌توانند در تمایل زن تأثیرگذار باشد. عدم لذت به ندرت از مشکلات فیزیکی ناشی بوده اغلب از تحریک نادرست توسط همسر ایجاد می‌شود.

درد در آلت تناسلی مانند هر بخش دیگری از بدن می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت، آسیب (ضربه) یا بیماری باشد. در برخی مواقع دستکاری مفرط، نیش حشره یا جوش می‌تواند منجر به درد شود. ضایعات دردناک یا زخم در آلت تناسلی ممکن است تبدیل به پروستات یا عفونت‌های دیگر شود. علاوه بر آن التهاب پروستات، urethritis یا عفونت لوله ادراری که اغلب باعث سوزش و کلامیدیا می‌شود. و گاهی کم خونی سلول‌های داسی نیز می‌تواند موجب درد در آلت تناسلی شود. بیماری Peryronies که موجب نابهنجار شدن شکل آلت تناسلی می‌شود مقاربت دردناک را برای مرد در پی خواهد داشت.

در موارد نادر درد می‌تواند نشانه سرطان باشد. از این رو اگر ناراحتی شما قابل ملاحظه بود و ظرف چند روز فروکش نکرد به پزشک مراجعه کنید.

از نظر پزشکان مقاربت دردناک در ۸۰% از زنان علت فیزیولوژیکی دارد. این علل عبارتند از کاهش در هورمون زنانگی که منجر به خشک شدن مهبل (واژن)، وجود مخمر یا سایر عفونت‌های رحمی (جنسی)، uretherietis cystitis (از عفونتهای دستگاه ادراری) و برخی از مشکلات ارتوپدی و در مواردی نیز یبوست مزمن می‌تواند نقش داشته باشد.

یک عامل شناخته شده دیگر valvar vestibulitis می‌باشد که به صورت التهاب در بخش خاصی از واژن است. و شایع‌ترین علت، مقاربت دردناک است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. یک نوع خاصی از مقاربت دردناک که به عنوان vaginismus (گرفتگی عضلات مهبل) شناخته شده است باعث گرفتگی غیر ارادی ماهیچه‌های واژن شده و گاهی می‌تواند چنان قوی باشد که واژن بسته شده و نفوذ (دخول) فوق العاده دردناک و یا غیر ممکن می‌گردد. این مشکل اغلب ریشه در یک آسیب روانی دارد.

به دلیل وجود نوعی عفونت در آلت تناسلی مرد، گاهی مایع منی به جای خارج شدن به داخل مثانه بر می‌گردد و باعث ترشح ادرار و مایعات ناهنجار می‌گردد. این مسئله خطرناک نیست مگر اینکه زوج تصمیم به بچه دار شدن داشته باشند. پس رفت انزال می‌تواند به صورت کامل یا جزئی رخ دهد. از علل دیگر می‌توان به عمل جراحی پروستات یا مـجاری ادراری (ختنه نادرست)، دیابت و استفاده از داروهای خاص مثل داروهای فشار خون بالا اشاره کرد. کنترل فشار خون به بهبود مسئله کمک می‌کند. گاهی با تغییر داروی فشار خون، این مشکل خود به خود برطرف می‌گردد.

جواب این سوال مقدار زیادی بستگی به تعریف شما از طولانی بودن دارد. اگر نعوظ چهار ساعت یا بیشتر، بدون تحریک جنسی طول بکشد، نعوظ دائم (priapism) نامیده می‌شود.

به طور معمول تحریک باعث می‌شود که خون در آلت تناسلی جریان پیدا کند که این جریان خون، باعث ایجاد نعوظ می‌شود. بعد از انزال (خروج منی) – یا اگر تحریک قطع شود – جریان خون قطع شده و نعوظ پس رفت می‌کند. ممکن است گاهی خون فرستاده شده به آلت تناسلی برای ایجاد نعوظ به دام بیفتد و سبب ایجاد نعوظ دایم (priapism) شود که می‌تواند بسیار دردناک باشد و اگر زود درمان نشود موجب ایجاد زخم در درون آلت تناسلی شده و در برخی موارد اختلال نعوظ دائم را در پی خواهد داشت. نعوظ دایم (priapism) ممکن است در هر مردی اتفاق بیافتد حتی در نوزادان، اما در سنین ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ ساله رایج‌تر است. درمان این مشکل می‌تواند خیلی ساده باشد مثل استفاده از بسته‌های یخ یا به صورت تزریق دارو به آلت تناسلی و یا کشیدن خون از آلت تناسلی برای کاهش درد و تورم. ولی گاهی به عمل جراحی برای بازگرداندن جریان خون مناسب و انجام تخلیه کامل رگ‌ها از خون نیاز است.

شناخته شده‌ترین دارو‌ها، داروهای ضدافسردگی از قبیل Prozac و یا آرام بخش‌هایی از قبیل والیوم هستند که هر دو می‌توانند در تمایل زنان و مردان تأثیر گذار باشند. قرص‌های ضد حاملگی و نیز بعضی از فرمولاسیون‌های HRT استفاده شده در درمان علائم یائسگی می‌تواند در زنان باعث کاهش تمایل بشوند. داروهایی که باعث ایجاد ضعف جنسی در مردان می‌شوند عبارتند از: برخی داروهای فشار خون، آنتی هیستامین‌های استفاده شده برای سرماخوردگی یا آلرژی، برخی از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDS) مثل ایبوپروفن، داروهای سوزش معده از قبیل Tagamet، Zantac، Pepcid بعضی از داروهای پایین آورنده چربی و برخی از داروهای مورد استفاده در درمان بیماریهای پارکینسون و سرطان.

بله، درست است و در پزشکی به عنوان سردرد مقاربتی شناخته شده است. جالب است که بدانید تأثیر آن در مردان بیشتر از زنان است. در حالی که به طور کلی سردرد در زنان بیشتر از مردان است. هنوز علت دقیق این مشکل را هیچ کس نمی‌داند بعضی می‌گویند ممکن است مربوط به تغییر ناگهانی در جریان خون و متعاقب آن افت فشار خون در زمان اوج لذت جنسی باشد و بعضی دیگر آن را ناشی از آزاد شدن آدرنالین در بدن در طی دوره فعالیت جنسی می‌دانند.

این سردرد‌ها در بعضی از افراد ممکن است چند هفته طول بکشد و سپس بهبود یابد و در بعضی دیگر به طور نامشخص و یا فقط در مواقعی که رابطه جنسی داشته باشد رخ دهد. اگر چه شما ممکن است از سردردهای میگرنی رنج نبرید، تصور می‌شود که سردردهای مقاربتی مربوط به فعل و انفعالات شیمیایی باشد و مشابه سردردهای می‌گرنی درمان شوند.

تصور نکنید که هر سردردی که بعد از نزدیکی تجربه می‌کنید لزوماً سردرد مقاربتی است. 

کار‌شناسان معتقدند گاهی اوقات ضایعات خوش خیم در مغز یا آنوریسم aneurysms (اختلال در رگ‌های خونی) نیز می‌توانند موجب سردرد پس از عمل زناشویی شوند در این گونه موارد به پزشک مراجعه کنید.


مجله مادر