چه زمانی برای فرزندآوری مناسب است؟
یک روانپزشک گفت: بهترین زمان برای فرزند دار شدن زوج های جوان دو سال بعد از زندگی زناشویی آنان است و البته بهتر این است دو طرف با یکدیگر برای زمان فرزند آوری تفاهم داشته و از اعماق وجود بخواهند که فرزند دار شوند.
دکتر کتایون خوشابی در گفت وگو با شفقنا ، در پاسخ به این سوال که چه آمادگی های روحی برای فرزند دار شدن در زوجین باید وجود داشته باشد؟ تصریح کرد: بهترین زمان برای بارداری زوجین حداقل دو سال بعد از زندگی مشترک آنها است چون در این زمان زوجین با نقش های جدید همسری خود آشنا می شوند و باید بتوانند تفاهم لازم را کسب کنند، همدیگر را بشناسند و ساز و کار های زندگی مشترک را به طور نسبی مشخص کنند؛ به همین دلیل بهتر است دو سال اول برای شناخت همدیگر و درک آنها از یکدیگر و بررسی اهداف آنها در زندگی صرف شود.
در کشور ما بسیاری از بارداری ها ناخواسته است
او با اشاره به اینکه ازدواج و فرزند آوری یکی از مهم ترین اتفاقات هر فرد در زندگی اوست اظهار کرد: اما بعضی افراد برای این کار مهم حتی کم تر از خرید لباس وقت می گذارند و زوجین با هم تصمیم گیری نمی کنند و سر زمان فرزند دار شدن تفاهم ندارند. متاسفانه هنوز در کشور ما بسیاری از بارداری ها ناخواسته است و بسیاری از زوج ها در زمانی باردار می شوند که آمادگی روحی و روانی برای این فرآیند ندارند. بنابراین تفاهم کامل زوجین برای زمان فرزند آوری ضروری است. در بعضی از موارد شاهد هستیم که یکی از زوجین خواهان فرزند دار شدن است در صورتی که زوج مقابل این آمادگی را ندارد؛ از نظر ما بهترین حالت این است که هر دو بر سر زمان این مساله به تفاهم برسند و زمان آن را تعیین کنند.
خوشابی با بیان اینکه از نظر روانشناختی آمادگی خانم برای پذیرش نقش مادری بسیار مهم است خاطر نشان کرد: این که خانم از خودش چه انتظاراتی دارد و چه آینده ای را برای خود در نظر دارد نکته مهمی است. نکته قابل تامل این است که افراد در زمانی که علایم افسردگی و اضطراب دارند، از راه حل بچه دار شدن برای حل این مشکلات استفاده نکنند چون یک زن برای قبول و پذیرش این نقش باید همه آمادگی های روانشناختی را داشته باشد و با وجود خود بخواهد که مادر باشد. یکی دیگر از نکات قابل اهمیت در این زمینه مسئولیت پذیری است. این یکی از عوامل بسیار مهم در مورد تصمیم گیری فرزند دار شدن است اینکه فرد در همه نقش های خود مسئولیت پذیری خود را نشان دهد؛ یکی از علائم نشان دادن آمادگی این مسئولیت است.
این روانپزشک در پاسخ به این سوال که آیا زوجین قبل از فرزند دار شدن باید تحت آموزش قرار بگیرند و این مساله در کشورهای دیگر به چه صورتی است؟ گفت: در بسیاری از کشورها کلاس هایی برای دوره قبل از بارداری و حین بارداری وجود دارد که معمولا هر دو زوج در آن شرکت می کنند. در کلاس های حین بارداری مسایل و مشکلاتی که زنان در این دوران با آن مواجه هستند به زوجین آموزش داده می شود از طرفی در بسیاری از کشورها کلاس هایی تحت عنوان فرزند پروری وجود دارد که البته در کشور ما نیز هست اما متاسفانه در کشور ما افراد زمانی از این کلاس ها استفاده می کنند که فرزند خود را به دنیا آورده اند و یا با فرزند خود به مشکل برخورده اند.
او افزود: در کلاس های آموزش مهارت های فرزند پروری در مورد روش های نوین تربیتی با خانواد ها کار می شود بنابراین حضور در این کلاس ها مخصوصا برای زوجینی که برای بار اول فرزند دار شده اند ضروری است. در کنار این کلاس ها، استفاده از کتاب هایی که آموزش صحیح فرزند داری توصیه می شود بنابراین منابع مختلف دیداری شنیداری برای اینکه والدین با این راهکارها آشنا شوند، وجود دارد.
گاهی زوجین نسبت به والدین خود دید منتقدانه دارند و این زنگ خطر برای زوجین است
خوشابی تجربه هر فرد از مادری و یا پدری کردن مادر و پدر خود را نکته ای مهم دانست و اظهار کرد: این تجربیات بسیار مفید است گاهی زوجین نسبت به والدین خود دید منتقدانه دارند و این زنگ خطری برای زوجین است چون امکان دارد این افراد به طور ناخودآگاه از همین روش ها استفاده کنند. مثلا عموما والدینی که فرزندان خود را تنبیه بدنی می کنند وقتی از آنها سوال می شود که آیا آنها در دوران کودکی با تنبیه های بدنی مواجه بوده اند پاسخ آنها مثبت است. بنابراین در صورتی که تجربه منفی از روش تربیتی والدین خود داریم بهتر است قبل از اقدام به بارداری برای استفاده از روش های اصولی مشاوره بگیریم.
نباید فرزند دوم و یا سوم را قربانی رفع مشکلات رفتاری و یا اخلاقی فرزند اول کنیم
این روانپزشک در پاسخ به این سوال که منظور از آمادگی های روحی زوجین چیست؟ تصریح کرد: مهم ترین آمادگی روحی خواستن فرزند است خیلی از مواقع افراد به دلیل اینکه فرزند اول تنها نباشد اقدام به بارداری می کنند و خودشان آمادگی و پذرش روحی آن را ندارند در صورتی که ما فرزند دوم را باید فقط به خاطر خودش بخواهیم و نباید فرزند دوم و یا سوم را قربانی رفع مشکلات رفتاری و یا اخلاقی فرزند اول کنیم. فرزند دوم زمانی باید آورده شود که برنامه زندگی روی دو فرزند و یا چند فرزند برنامه ریزی شده باشد، پدر و مادر با هم هماهنگ باشند و آمادگی پذیرش او را داشته باشند . منظور از آمادگی روحی و روانی در حقیقت کنار آمدن با این تصمیم است که فرزند دیگری اضافه شود و از نظر عاطفی پذیرای او باشند.
او در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه بسیاری از زوج ها به دلیل مسایل اقتصادی فرزند دار نمی شوند از نظر شما این مساله چقد مهم است گفت: مطمئنا فرمول خانواده ها برای مسایل مالی می تواند کاملا متفاوت باشد البته باید خانواده ها از نظراقتصادی برای رفع نیازهای اولیه فرزند مانند بهداشت، آموزش، خوراک و پوشاک او آمادگی داشته باشند بنابراین مسایل اقتصادی یکی از زیربنایی ترین مسایل است، چون ناخواسته باردار شدن بزرگترین ضربه را اول به والدین و بعد به فرزند ما وارد خواهد کرد و در صورتی که این اتفاق رخ دهد امکان دارد این فرزند برای همیشه مهمان ناخوانده و به عنوان مزاحم نگاه شود.
سلامت نیوز